జీవన మజిలీ

 

మాటలు గుండెల్లో

పూడుకుపోయినప్పుడు

మౌనం మనస్సుతో

మాటలాడినప్పుడు

ప్రపంచానికి తెలియని

పలవరింతలెన్నో

కనులువీడి కదలని

కలత నిద్రలెన్నో

 

 

వెలుతురు అస్తమించిన ప్రయాణంలో

వెలిగించిన కాగడాను చీకటి మింగేసినట్లు

సముద్రంనుడి పైకెగిసిన అలను

అదే సముద్రం లాగేసుకున్నట్లు

కనే కలల్ని కన్నీళ్లే తుడ్చేస్తుంటే

కదిలే పాదాల్ని

కాలమే కట్టిపడేస్తుం(ది)టే

గతమంత గారుడుకట్టిన గాయమై

భవిష్యత్తు బహుళ ప్రశ్నార్ధకమై

గుండెను సలుపుతున్న గాయాలను

గమనమంత గతుకుల మాయమైన దారులను

దాటుతూ సాగుతున్న ప్రయాణంలో

దారంత పరుచుకున్న ముల్లెన్నో

వాటిని ఏరేలోపే

ముగింపులేని

మూల మలుపులెన్నో

వాటిని దాటేలోపే

అడుగు కదపనివ్వని

అవరోధాలెన్నో

 

 

ఏ మలుపు నన్నుఎటువైపు తిప్పిన

ఏ ఓటమి నన్ను వెంటాడిన

ఏ గెలుపు నన్ను ఊరించిన

గెలుపు ఓటములు లేని

గమ్యన్నీ చేరెవరకు

మొదలు ముగింపు లేని

గమనాన్ని తాకే వరకు

చీకటి వెలుగులను దాటుకుంటూ ....

కలలను కన్నీళ్ళని ఈదుకుంటూ

సాగిపోతూనే ఉంటుంది

నా జీవన మజిలీ.

 

     

      రచన

సతీష్ కుమార్ బొట్ల

9985960614

Botlasjindagi.blogspot.in