ఆక్షర నక్షత్రాల మీదనుండి
ఆశాలు జారి పడ్డప్పుడు
కలల మేడలు కూలి
కన్నీటి జాడలై నిలిచినప్పుడు
నమ్ముకున్న కలల్ని అమ్ముకోలేక
ఆత్మసంతృప్తినిచ్చే ఆశయాన్ని వదులుకోలేక
కలలకి, కన్నీళ్ళకి మధ్య
ఆశయాలకి , ఆదర్శాలకి మధ్య
అనుక్షణం సంఘర్షణలో అలసిన దేహాన్ని
అంపశయ్య లాంటి పక్కపైకి చేర్చి
కనుపాపలపై పరుస్తున్న నిద్ర దుప్పటిని
కర్కషంగ లాగేస్తున్నాయి కల్లోలపు ఆలోచనలు
వెన్నెల జల్లుల్లో వెలుగుతున్న పచ్చని ప్రకృతిని
వెచ్చని దావాగ్ని దాహించివేస్తూన్నట్లు
నిచ్చలమైన నీటితో స్తబ్ధంగా ఉన్న బావిలో
నిశబ్దాన్ని చేదిస్తూ బండరాళ్ళు దోర్లినట్లు
హృదయపు గదుల్లో
నింపుకున్న ఉపిరి
ఉప్పెనై నన్ను
ముంచేస్తూన్నట్లు
కన్నుల్లోని అందమైన కలలు
కన్నిరై కరిగిపోతున్నాయి
కలలో కన్నీళ్ళో ఏవైతేనేం
కాలంతోపాటే కరిగిపోయాక
నిజమో , నిద్రో ఏదైతేనేమి
నీ జీవితమే నిన్ను భయపెట్టక
జననమో , మరణమో ఏదైతేనేం
ఉపిరి మీదే ఆదారపడ్డక
గెలుపో ఓటమో ఏదైతేనేమి
ప్రయత్నం ముగిసి పోయాక
ఇప్పుడు చేయాల్సింది
పలితల విశ్లేషణ కాదు
ప్రయాణ౦ మాత్రమే
సాదించింది ఏదైనా
సాదిన్చాలిసింది ఏమైనా
ఇప్పుడు మిగిలింది
జీవించటం మాత్రమే
జీవితాన్ని అనుభవించటం మాత్రమే.
రచన
సతీష్ కుమార్ బోట్ల.
బొట్లవనపర్తి
కరీంనగర్
Cell:9985960614
Botlasjindagi.blogspot.in
