పరుగు పరుగున వెళ్తున్న
పట్టి మరి పడేస్తుంది
ప్రతి మలుపు నన్ను
లేచి లేచి పతంగం ల
పైకెగురుతున్న
లాగి లాగి ఆపుతుంది ఈలోకం నన్ను
వేగంగా వేల వేల ఆశలతో పరిగెడుతున్న
వేగం పెంచి మరి దాటేసి వెళ్తుంది
ఈ కాలం నన్ను
కలల్ని దూరంచేసి,
కాళ్ళకి కళ్ళెంవేసి
కలతల్లోనే నన్ను తోసి
కన్నీటి ప్రవాహంతో నన్ను చుట్టేసి
నేటి నుండి నన్ను
రేపటిలోకి వెళ్ళకుoడ
నిన్నటిని నా నుండి బయటకి వెళ్ళనివ్వకుoడ
నింగికి నేలని మధ్య దూరంలా
నేటికి రేపటికి మద్య దురాన్ని మిగిల్చి
రేపటిని నాకెప్పటికీ ఓ కలలాగే మర్చేస్తుంది
ఓటమిలేని ఈ కాలం
ఓర్వలేని ఈ సమాజం .
ఎదురుదేబ్బలన్ని తట్టుకొని
ఎంత మున్డుకేల్దామన్నగాని
ఒక్క అడుగు కూడా వేయనివ్వకుండా
ఒడిసిపట్టి నన్ను వెనక్కి లాగుతూoటే
ఎదురుగాలి
అంతం లేని ఆనతంలా
సొంతం కానీ ఆనదంలా
ఫలితం తేలని పరీక్షల
గమ్యం చేరని ప్రయాణంలా
తీరాన్ని దాటని కెరటంలా
తమసిని వదలని తారల్ల
ముందుకు సాగని నావల
మిగిలి పోతూనే ఉంది నా మజిలి
ముగింపు లేని నా జీవనలిజి
రచన
సతీష్ కుమార్ బోట్ల
బొట్లవనపర్తి
9985960614
No comments:
Post a Comment