మా పెరట్లో చింతచెట్టు

మా  నాయినమ్మ జెప్పుతుండేది 

మా తాత పెరటి పొలం కొన్నప్పుడు 

మా నయిన పెట్టిండని పెరట్లో చింత చెట్టు 

భద్రంగా గసిండని అది పెరిగెట్టు 

మా నయిన తో పాటే  అది పెరిగి 

అయినా జీవితాన్ని  ప్రతిబింబించే మహా  వృక్షమైంది 

శరదృతువులో రాలిన ఆకులతో 

చేనంతపరిచిన ఎర్ర తివాచి లా 

శ్రామిక వర్గానికి , విప్లవ మార్గానికి 

ప్రతిరుపంలా అగుపించేది 

మా నాయిన లోని ఆవేశాన్ని తలిపించేది 

వసంతంలో వికశించిన ఆకులతో 

వివిధ రకాల రంగులతో 

సర్వమత సమ్మేళనాన్ని సూచించేది 

మా నాయిన లోని ఆలోచనలాల అగుపించేది 

ఋతువులకు అది మారుతూ 

జీవిత దశలను చూపించేది 

మా నాయిన లోని సర్వగుణ సంమేలనంలా కనిపించేది 

ఎంత ఆత్మీయంగా పెంచాడో మా నాయిన 

ఎ అవసరం వచ్చిన దాని అంగాల్ని తుంచకుండా 

అంతే ఆత్మీయత కురిపించేది అది మా పై 

ఎండల్లో నీడయ్యేది 

వానల్లో గోడుగయ్యేది  

మాతో మమేకమై 

కతికొమ్మ ఆటలాడేది 

ఉగాదీ పచ్చడై నోరు తడిపేది 

చరై అమ్మ చేతి వంటకు రుచిని పెంచేది 

మా నాయిన జీవితాన్ని ప్రతిబింబిస్తూ 

మా నాయిన కన్నా కొంత ముందుగాల్నే నేలకొరిగింది 

మా నాయిన వొరిగిపాయినంక గూడా 

దాని అభిమానాన్ని చాటుకుంటూ 

ఆయానకు చితి పనుపైంది 

నయినా చితబస్మంలో మమేకమైంది 

నేను ఊరేల్లిన ప్రతిసారి 

పెరట్లోకేల్లుతాను 

అది నిలిచినా చోటికి చేరుతాను 

అక్కడ 

మా మా నాయిన అడుగుల అనవల్లెమైన కనిపిస్తాయోనని 

అది నిలిచినా క్షణాలేమైన తిరిగోస్తాయోనని 

అంతలోనే తేరుకొని 

అదంతా గతమని తెలుసుకొని 

బరువెక్కిన జ్ఞాపకాల బారంతో 

కన్నీళ్ళతో మసకబారిన దారుల్లో తిరిగోస్తాను 

ఐన 

మరణించిన మా నాయిన

మాలో జీవించి ఉన్నట్లే 

మా పెరట్లో చింతచేట్టు కుడా 

మాకు మరుపు లేని జ్ఞాపకమే 

మార్చలేని గతమే.........

                            రచన 

                   సతీష్ కుమార్ బోట్ల 

                       బొట్లవనపర్తి 

                         కరీంనగర్  

              botla1987.mygoal@gmail.com

                  botlasjindagi.blogspot.in

                    Jaitelangana.com